W ramach dnia życzliwości jaka dzisiaj panuje w przyrodzie, życzliwie nie wymienię z imienia i nazwiska knajpy które obebrała mi dziesięć godzin życiorysu swoim sosem grzybowym. Mój błąd jest taki, że w ogóle go zamówiłam bo tak naprawdę to od grzybów generalnie stronie. W zasadzie, od każdych. Z elementów halucynogennych spożywam jednie ogromne ilości kawy, sporadycznie wódkę ale ta ostatnia jest tylko mglistym wspomnieniem zapłenionych szafek które gdzieś tam czasem brzdąkną w nadziei, że może akurat dzisiaj nastał ich czas. Póki co nie zapowiada się by ten czas miał nastać w okolicznosciach innych niż czysto przypadkowe czyli na przykład takie gdy nagle mój pojazd czterokołowy odmawia współpracy a ja jestem akurat gdzieś na mieście. Szkoda tylko, że ów odmawia kooperacji zawsze w środku dnia i potem siedzę kilkanaście minut w nadziei, że może tym razem jak go zamknę i otworzę to jednak zechce odpalić. Erillkowe szczeście pojazdowe. Jedyny niezawodny pojazd zwał się czerwoną strzałą krystynową ino w nocy mogłam równie dobrze spać za kólkiem bo tyle samo widziałam na drodze. Foty są tak samo wyraźne jak moje sokole.. a raczej orle spojrzenie w nocy.

Zestaw:

Płaszczokurtka, różowa panda – Auchan/ Kiecka – sh/ Obuw – allegro/ biżut – Maja Racka & nołnejms/ zegarek – nodo