411. Dwieście dwanaście sernik na piątej

W ramach wszechobecnych postanowień noworocznych postanawiam nie robić żadnych. Nigdy nie udało mi się spełnić żadnego założenia zrobionego od wielkiego dzwonu z okazji wielkiej zmiany daty. Od momentu osiągnięcia magicznej bariery oszczędności za które można kupić coś o czym się marzy; żal mi wydawać pieniądze na rzeczy tylko fajne. Muszą być albo super wyjątkowe albo absolutnie obłędne. Każde inne, nie zaliczające się do owych kategorii, zaprzestały swojego istnienia w moim mózgu. Chyba całkiem przypadkiem przekroczyłam barierę kupowania rzeczy (nie tylko ubrań czy butów) nawet spoko na rzecz oszczędzania na takie które śnią mi sie po nocach. Po pierwsze jest to o wiele większa frajda na coś odkladać, kupić to i jarać się jak rzym za nerona jak w końcu przyjdzie kurierem. Po drugie zaś eliminuje mnóstwo niepotrzebnych rzeczy które człowiek kupuje w ramach nagradzania siebie za cięzką pracę i nabywania bliżej nie określonego a już z całą pewnością średnio potrzebnego „czegoś”. Jeszcze tylko pozbycie się zalegających „czegosiów” które mnie otaczają i można by uznać, że w moim życiu zaczęła się nie lada rewolucja. Póki co robię z pasków kolię, dresy noszę na elegancko i czapką ukrywam że praca jest dla mnie ważniejsza niż ułożenie modnej fryzury.

Zdjęcia sponsoruje mój brat oraz lokal 212 w Sky Tower we Wrocławiu w którym podają przeobłędny sernik z lodami waniliowymi, który rozpływa się w ustach.

Zestaw:

Koszula – sh/ futrzak, spodnie – no name/ buty – DeeZee + DIY/ Kolia – Zara + DIY/ czapka – Kollana Fashion